Ρωμαϊκό θέατρο στη Βερόνα

Το ρωμαϊκό θέατρο είναι το δεύτερο (μετά το αμφιθέατρο) σημαντικότερο μνημείο στη Βερόνα των ρωμαϊκών χρόνων.
Τα εντυπωσιακά ερείπια αυτού του άλλοτε εντυπωσιακού συγκροτήματος έχουν διασωθεί μέχρι σήμερα και αποτελούν πλέον μέρος του Αρχαιολογικού Μουσείου.

Όσοι τους αρέσει να ταξιδεύουν με αυτοκίνητο συνήθως κάνουν κράτηση εκ των προτέρων στο αυτοκίνητό τους στην Ιταλία. Στο Αεροδρόμιο της Βερόνας, η ενοικίαση ενός συμπαγούς αυτοκινήτου κοστίζει από 16 ευρώ την ημέρα και το κέντρο της Βερόνα είναι λίγο πιο ακριβό - από 21 ευρώ την ημέρα. Οι τιμές μπορεί να διαφέρουν ανάλογα με την εποχή, την κατηγορία αυτοκινήτου και την περίοδο ενοικίασης.

Ιστορία

Οι προετοιμασίες για την κατασκευή ενός αντιπροσωπευτικού αστικού τοπίου ξεκίνησαν λίγο μετά την ίδρυση της πόλης στα μέσα του τον 1ο αιώνα π.Χ. στην πλαγιά του λόφου που είναι γνωστή σήμερα ως Άγιος Πέτρος (San Pietro). Οι σχεδιαστές εμπνεύστηκαν από τα ελληνικά θέατρα, τα οποία συνήθως ήταν σκαλισμένα από φυσική πέτρα. Ωστόσο, ο λόφος της Βερόνας ήταν τόσο ανώμαλος που οι Ρωμαίοι μηχανικοί έπρεπε να χρησιμοποιήσουν ένα υβρίδιο αυτής της λύσης - ορισμένες από τις κερκίδες ήταν λαξευμένες απευθείας στον βράχο, ενώ οι υπόλοιπες ενισχύθηκαν με τεχνητές κατασκευές.

Το θέατρο. στη Βερόνα ανέβηκε σχεδόν στην κορυφή του λόφου. Σειρές από πεζούλια χτίστηκαν ακριβώς πάνω από το αμφιθέατρο, και ο ναός δέσποζε σε όλα από τις αρχές του 1ου αιώνα π.Χ., αλλά λίγα είναι γνωστά για αυτόν σήμερα. Από την πλευρά του ποταμού, όλα ήταν κλειστά από μια ψηλή κατασκευή, λιγότερο από το μισό της οποίας έχει επιβιώσει μέχρι σήμερα.

Ωστόσο, οι χρυσές μέρες του θεάτρου Βερόνα δεν κράτησαν πολύ. Τους επόμενους αιώνες, το κτίριο υπέστη ζημιές από σεισμούς και πλημμύρες και εγκαταλείφθηκε γρήγορα. Για δύο χιλιάδες χρόνια, το συγκρότημα συμπληρώθηκε με άλλα κτίρια: εκκλησίες, μοναστήρια και κοσμικές κατοικίες. Αυτό δεν ήταν ασυνήθιστο, οι ιταλικές πόλεις συχνά σχηματίζονταν σε στρώματα - πολλοί σύγχρονοι Ιταλοί κάτοικοι μπορεί να μην συνειδητοποιούν καν ότι το υπόγειό του ήταν μέρος μιας αρχαίας ή παλαιοχριστιανικής κατασκευής.

Η μνήμη της ρωμαϊκής σκηνής παρέμεινε για πάντα στο καρδιές των Βερονίων. Το 1834, το ακίνητο στην πλαγιά του λόφου αγοράστηκε από έναν πλούσιο τοπικό έμπορο και επίσης έναν παθιασμένο λάτρη της αρχαιολογίας, τον Andrea Mong, ο οποίος έθεσε ως στόχο να εντοπίσει τα σωζόμενα λείψανα του αρχαίου μνημείου και άρχισε να αφαιρεί μεθοδικά τα λείψανα του αρχαίου μνημείου. /p>

Η όλη επιχείρηση ολοκληρώθηκε από τις αρχές της πόλης στις αρχές του 20ου αιώνα. Ως αποτέλεσμα, ανακαλύφθηκαν σημαντικά θραύσματα, αν και ένα κτίριο παρέμεινε στο νότιο τμήμα - Εκκλησία Santi Siro e Libera (Chiesa dei Santi Siro e Libera), η οποία έρχεται σε εκπληκτική αντίθεση με την παλιά βήματα.

Επίσκεψη στο θέατρο και στο μουσείο

Τα ερείπια του θεάτρου αποτελούν πλέον μέρος του Αρχαιολογικού Μουσείου (ανήκει στο Museo Archeologico al Teatro Romano ), το οποίο δημιουργήθηκε στη θέση ενός ιστορικού μοναστηριού των Ιησουιτών του 15ου αιώνα με θέα το κοινό (που ξαναχτίστηκε πολλές φορές στο πέρασμα των αιώνων).
Το μουσείο διαθέτει μια πλούσια και ποικίλη συλλογή. Παρουσιάζει εκθέματα που βρέθηκαν τόσο στο ίδιο το θέατρο όσο και στη Βερόνα και τα περίχωρά της. Οι συλλογές ομαδοποιούνται θεματικά και παρουσιάζονται με σύγχρονο και ενδιαφέρον τρόπο.

Οι αίθουσες και οι βεράντες του μουσείου είναι επίσης μια εξαιρετική άποψη για το πανόραμα της παλιάς πόλης. Πρόσθετα αξιοθέατα του συγκροτήματος είναι τα πρώην μοναστηριακά δωμάτια, συμπεριλαμβανομένου ενός παρεκκλησίου ή αυλής με μοναστήρια. Αξίζει να προγραμματίσετε περίπου 90 λεπτά για να εξερευνήσετε ολόκληρο το μέρος με ησυχία.
Η επίσκεψη ξεκινά από την αίθουσα όπου το ξύλινο μοντέλο του θεάτρου κρατείται. Αμέσως μετά, η είσοδος στον αρχαιολογικό χώρο, όπου μπορείτε να μετακινηθείτε ελεύθερα στο αμφιθέατρο. Περίπου τα μισά από τα αρχικά περίπτερα έχουν διασωθεί μέχρι σήμερα.

Έχοντας εξοικειωθεί με το μνημείο, παίρνουμε το ασανσέρ και βρισκόμαστε στους πρώην μοναστηριακούς χώρους, που έχουν μετατραπεί σε εκθεσιακούς χώρους. Η συλλογή καλύπτει δύο βασικούς ορόφους: τα κελιά των μοναχών, το μοναστήρι, το παρεκκλήσι και ακόμη και την τραπεζαρία (τραπεζαρία).

Επιλεγμένες εκθέσεις, εκθέματα και αντικείμενα: p>

πολλά θραύσματα γλυπτών και διακοσμήσεων που κοσμούσαν το θέατρο κατά τη διάρκεια της ακμής του (συμπεριλαμβανομένων των προτομών που στέκονταν στα κιγκλιδώματα),
μωσαϊκά, συμπεριλαμβανομένων μοτίβων μονομάχων,
μια εντυπωσιακή συλλογή από χάλκινα γλυπτά από την περιοχή της Βερόνας - λίγες άλλες πόλεις στη βόρεια Ιταλία έχουν διατηρήσει τόσα πολλά χάλκινα έργα τέχνης, τα περισσότερα από τα οποία λιώθηκαν και χρησιμοποιήθηκαν για άλλους σκοπούς,
γλυπτά και αγάλματα, συμπεριλαμβανομένης μιας υπέροχης σφίγγας σκαλισμένης από χρωματιστό μάρμαρο,
έκθεση κεφαλών αγαλμάτων (συνήθως στα μουσεία αντιμετωπίζουμε την αντίθετη κατάσταση, δηλαδή ακέφαλους κορμούς), συλλογή προϊόντων από γυαλί (συμπεριλαμβανομένων αμπούλων),
μια πλούσια συλλογή από μικρά χάλκινα ειδώλια (μερικά από αυτά διακοσμούσαν σπίτια, άλλα χρησιμοποιήθηκαν ως αναθήματα ings),
αυλή του 15ου αιώνα με μοναστήρια,
ιστορικό παρεκκλήσι του Αγίου Ιερώνυμου 1432 με θραύσματα τοιχογραφιών και ξύλινη οροφή,
βεράντα με θέα στο πανόραμα της παλιάς πόλης. Δυστυχώς, δεν επιτρέπεται σε όλα τα δωμάτια η φωτογραφία. Να είστε προσεκτικοί!